Glikozid’lerin Nöro-Protektif ve Anti-Kanser Etkileri. Oleandrin, Beyin Enfarktları ve Glioblastoma Tedavisi İçin Yeni Bir İlaç Olabilir Mi?
Kalp yetmezliğinde kullanılan digoxin gibi kardiak glikozidler, güçlü bir immünolojik kanser sitotoksisitesi meydana getirirler. İmmün sitotoksisite kavramı, hem hücrenin öldürülmesi, hem de ölen hücrelerin yüzeyinde antijen gibi davranan moleküllerin artışına yol açmak ile alakalıdır. Bunlar kalretikülin, HMGB1 ve ATP’dir. Kardiak glikozid’lerden oleandrin, kanserde ilaç direncinden sorumlu P-glikoproteini de baskılar ve kan-beyin bariyerinden kolayca geçer. Yine son yıllarda, oleandrin’in tek başına ve temozolomid ile birlikte glioblastoma hücreleri ekilmiş deney hayvanlarında sağkalımı uzattığı saptanmıştır. Ancak, oleandrin’in tedavi edici dozu ile ölümcül kalp toksisitesi oluşturması arasındaki doz penceresi çok dardır. Bu nedenle, çok ayrıntılı toksisite çalışmaları yürütülmeden kullanılması asla önerilmemelidir.